Αυτόματες μηχανές
Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα
Ο Ήρων από την Αλεξάνδρεια ήταν Έλληνας μαθηματικός, μηχανικός και εφευρέτης που έζησε τον πρώτο αιώνα π.Χ. Είναι γνωστός σαν μηχανικός και ασχολήθηκε με υδραυλικές κατασκευές, απλές μηχανές, αυτοματισμούς αλλά ήταν επίσης και σπουδαίος μαθηματικός. Υπήρξε διευθυντής της περίφημης Ανώτατης Τεχνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας. Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα αποτελούταν από ένα κλειστό στρογγυλό δοχείο (σαν σφαίρα) που εδράζονταν σε μια δεξαμενή γεμάτη νερό. Κάτω από τη δεξαμενή άναβαν φωτιά, το νερό έβραζε, δημιουργούνταν ατμός ο οποίος μέσω σωλήνων οδηγούνταν στη σφαίρα. Εκεί εξέρχονταν απο δύο σωλήνες τοποθετημένες αντιδιαμετρικά και με αντίθετη φορά. Η δύναμη από την έξοδο του ατμού συνδυασμένη με την κατάλληλη έδραση της σφαίρας την έκαναν να περιστρέφεται με ταχύτητα ανάλογη του βρασμού του νερού. Η ιδέα στην οποία βασίζεται ο μηχανισμός μπορεί να θεωρηθεί σαν αρχή λειτουργίας της ατμομηχανής που κατασκευάστηκε περίπου 1800 χρόνια αργότερα. Η κίνηση από τη σφαίρα θα μπορούσε με κατάλληλους μηχανισμούς να χρησιμοποιηθεί για να μεταδοθεί σε άλλα μηχανήματα αλλά δεν έχουμε αποδείξεις για κάτι τέτοιο… Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε προσομοίωση λειτουργίας της αιολόσφαιρας του Ήρωνα.
Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα
Ο Ήρων από την Αλεξάνδρεια ήταν Έλληνας μαθηματικός, μηχανικός και εφευρέτης που έζησε τον πρώτο αιώνα π.Χ. Είναι γνωστός σαν μηχανικός και ασχολήθηκε με υδραυλικές κατασκευές, απλές μηχανές, αυτοματισμούς αλλά ήταν επίσης και σπουδαίος μαθηματικός. Υπήρξε διευθυντής της περίφημης Ανώτατης Τεχνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας. Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα αποτελούταν από ένα κλειστό στρογγυλό δοχείο (σαν σφαίρα) που εδράζονταν σε μια δεξαμενή γεμάτη νερό. Κάτω από τη δεξαμενή άναβαν φωτιά, το νερό έβραζε, δημιουργούνταν ατμός ο οποίος μέσω σωλήνων οδηγούνταν στη σφαίρα. Εκεί εξέρχονταν απο δύο σωλήνες τοποθετημένες αντιδιαμετρικά και με αντίθετη φορά. Η δύναμη από την έξοδο του ατμού συνδυασμένη με την κατάλληλη έδραση της σφαίρας την έκαναν να περιστρέφεται με ταχύτητα ανάλογη του βρασμού του νερού. Η ιδέα στην οποία βασίζεται ο μηχανισμός μπορεί να θεωρηθεί σαν αρχή λειτουργίας της ατμομηχανής που κατασκευάστηκε περίπου 1800 χρόνια αργότερα. Η κίνηση από τη σφαίρα θα μπορούσε με κατάλληλους μηχανισμούς να χρησιμοποιηθεί για να μεταδοθεί σε άλλα μηχανήματα αλλά δεν έχουμε αποδείξεις για κάτι τέτοιο… Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε προσομοίωση λειτουργίας της αιολόσφαιρας του Ήρωνα.
Αγγείο με αυτόματο κερματοδέκτη
Στην αρχαιότητα στον περίβολο των ναών υπήρχαν αγγεία τα οποία είχαν μέσα υγρό που θεωρούταν ιερό (κάτι σαν το σημερινό αγίασμα). Όταν οι πιστοί έριχναν από μια σχισμή του αγγείου κάποιο κέρμα αυτόματα έρεε από το κάτω μέρος μικρή ποσότητα υγρού. Και αυτή η κατασκευή αποδίδεται στον Ήρωνα.
Η λειτουργία του ήταν η εξής: Το κέρμα έπεφτε μέσα στο αγγείο και με το βάρος του σήκωνε στιγμιαία ένα ζυγό. Ο ζυγός με τη σειρά του συνδεόταν και ανασήκωνε μια βαλβίδα σε ένα άλλο δοχείο που ήταν μέσα στο αγγείο και περιείχε το υγρό το οποίο έρεε. Όταν το κέρμα γλιστρούσε και έπεφτε κάτω τότε ο ζυγός με το βάρος του κατέβαινε και έκλεινε τη βαλβίδα οπότε η ροή σταματούσε.
Μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα τη λειτουργία παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο.
Στην αρχαιότητα στον περίβολο των ναών υπήρχαν αγγεία τα οποία είχαν μέσα υγρό που θεωρούταν ιερό (κάτι σαν το σημερινό αγίασμα). Όταν οι πιστοί έριχναν από μια σχισμή του αγγείου κάποιο κέρμα αυτόματα έρεε από το κάτω μέρος μικρή ποσότητα υγρού. Και αυτή η κατασκευή αποδίδεται στον Ήρωνα.
Η λειτουργία του ήταν η εξής: Το κέρμα έπεφτε μέσα στο αγγείο και με το βάρος του σήκωνε στιγμιαία ένα ζυγό. Ο ζυγός με τη σειρά του συνδεόταν και ανασήκωνε μια βαλβίδα σε ένα άλλο δοχείο που ήταν μέσα στο αγγείο και περιείχε το υγρό το οποίο έρεε. Όταν το κέρμα γλιστρούσε και έπεφτε κάτω τότε ο ζυγός με το βάρος του κατέβαινε και έκλεινε τη βαλβίδα οπότε η ροή σταματούσε.
Μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα τη λειτουργία παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο.
Αυτόματες πόρτες ναών ή θεάτρων
Επίσης επινόηση του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, που επέτρεπε το άνοιγμα των θυρών ενός ναού μετά από θυσία στο βωμό του.
Με τη φωτιά της θυσίας ο αέρας του κλειστού δοχείου του βωμού θερμαίνεται και διαστέλλεται πιέζοντας το νερό σε άλλο συγκοινωνούν δοχείο ύδατος. Το πιεζόμενο νερό μέσω σιφωνίου μεταφέρεται σε άλλο δοχείο του οποίου αυξάνεται το βάρος του οπότε κατέρχεται. Κατερχόμενος και επειδή είναι συνδεδεμένος με κατάλληλους μηχανισμούς θέτει σε περιστροφή τους δύο άξονες των θυρών και προκαλεί το άνοιγμά τους. Μετά το τέλος της θυσίας ο αέρας ψύχεται και συστέλλεται οπότε μέσω του σιφωνίου δημιουργείται αντίστροφη ροή του νερού και ο ζυγός εκτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση και προκαλεί το κλείσιμο των θυρών όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο.
Επίσης επινόηση του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, που επέτρεπε το άνοιγμα των θυρών ενός ναού μετά από θυσία στο βωμό του.
Με τη φωτιά της θυσίας ο αέρας του κλειστού δοχείου του βωμού θερμαίνεται και διαστέλλεται πιέζοντας το νερό σε άλλο συγκοινωνούν δοχείο ύδατος. Το πιεζόμενο νερό μέσω σιφωνίου μεταφέρεται σε άλλο δοχείο του οποίου αυξάνεται το βάρος του οπότε κατέρχεται. Κατερχόμενος και επειδή είναι συνδεδεμένος με κατάλληλους μηχανισμούς θέτει σε περιστροφή τους δύο άξονες των θυρών και προκαλεί το άνοιγμά τους. Μετά το τέλος της θυσίας ο αέρας ψύχεται και συστέλλεται οπότε μέσω του σιφωνίου δημιουργείται αντίστροφη ροή του νερού και ο ζυγός εκτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση και προκαλεί το κλείσιμο των θυρών όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο.